weer veilig thuis

hallo lezers,

De familie is weer heelhuids en op tijd in Nederland aangekomen.
Op Schiphol werden we opgewacht door Ellen's moeder, Dave, Letty, Maggy en Ruby.
Daan kreeg een prachtige dolfijnballon, die nu hoog in de kamer hangt.
Daan (en wij ook) was heel blij om Maggy en Ruby weer te zien, en deze werden uitgebreid geknuffeld.

Thuis hing de vlag uit en hing er welkom thuis op de deur.
Dave en Letty hadden een heerlijke slagroomtaart met een foto van Li-na, die we met zijn allen lekker op gingen peuzelen.



Na de nacht in het vliegtuig overgeslagen te hebben, was het voor ons allen dinsdagavond vroeg naar bed.
Hier op de Meester Hommesstraat gingen de eerste benen kwart over tien het bed uit; die van Lisanne alweer op tijd, omdat haar werkgever haar woensdagmorgen meteen al om8.00 uur ingedeeld had, bleek bij aankomst.

Nogmaals bedankt dat jullie ons met je lezen en reakties gestimuleerd hebben om te blijven schrijven.
Natuurlijk bedanken we ook diegenen die het mogelijk hebben gemaakt dat we deze onvergetelijke therapiereis hebben kunnen doen. Jullie hebben kunnen lezen hoe enorm Daan en dus ook wij ervan genoten heeft.

Kijk af en toe nog eens op Daan's weblog. Als er iets leuks is om over te schrijven, zullen we dat hierop doen.

Liefs, Tom en Ellen, Rick, Loes, Daan, Lisanne, opa en oma

laatste hele dag op Curacao

Vanmorgen zouden opa en Tom naar het Joods Historisch Museum in Willemstad, maar dat was uitgerekend op zondag gesloten. Dat wordt morgenochtend dan maar.

Vandaag een dag aan ons eigen strand met zonnen, zwemmen en snorkelen. Nog even afkoelen in ons eigen zwembad, en daarna eten aan de rand van hetzelfde zwembad, in restaurant Piazza.

De wind was weer pittig, wat heet, Tom's wijnglas werd finaal omver geblazen en de forse inhoud ging in één keer over Tom's shirt en laatste schone korte broek. Ook Lisanne naast hem kreeg een beetje mee.
Snel omgekleed, en daarna allemaal echt zalig gegeten.


Hoogtepunt van de dag was het oplaten van de geluksballon vanaf het Lions Dive strand onder de klanken van de Hemingway houseband.
Het vergde enig geduld, want de harde wind blies de lucifers steeds uit, maar met de mooiste wensen erop geschreven koos de ballon toch nog prachtig de zee op, en bleef lang zichtbaar, voordat het lichtje in de verte ermee stopte.
Een mooi einde van onze prachtige therapie-vakantie op Curacao!






Iedereen bedankt voor zijn/haar mooie en lieve reakties op onze weblogberichten van de afgelopen twee weken. Op deze manier was het steeds een genot om er elke dag een nieuw bericht aan toe te voegen!

Liefs en tot in Nederland,
Daan, Ellen, Rick, Loes, Lisanne, opa, oma en Tom Schouten

tocht met brute bus 3

Dit bericht moet beginnen met een rectificatie van ons bericht van gisteren. Charlie wilde niet met Loes in één bed slapen, maar ze hadden samen afgesproken dat ze later samen in een band zouden spelen, omdat ze nu steeds zo leuk Rosanne samen kunnen zingen. Charlie en Kasper hebben bovendien quad gereden, en niet hun vader. Hoe fout kun je als vader naar je dochter luisteren!!

Genoeg door het stof gegaan: vandaag hadden we een nieuwe brute bus gehuurd, de derde Toyota Hi-Ace, en alweer een ander model en kleur.

Nog voor 11 uur vertrokken we zuidoostelijk richting Jan Thiel beach, waar bij het Zanzibar restaurant deze week een griend (een grote dolfijn) verzwakt was aangespoeld, en continue afgeschermd, verzorgd en bewaakt werd door dolfijntrainers van het CDTC. De witte kleur op zijn/haar rug is niet natuurlijk, maar zinkzalf tegen de beschadigingen van de stranding. We hebben fors gedoneerd om het arme beessie wat extra visjes te geven, want het ging niet goed met hem/haar.

Daarna noordelijk, dus naar het oosten van het eiland, over de weg naar Fuik, naar de kruidentuin van Dinah Veeris, die vandaag wel open was. Alleen was op zaterdag de gids niet beschikbaar, dus kregen we elk een papiertje met de uitleg bij de nummers, en werden we zelf in de tuin losgelaten. Ook leuk, vooral als je alle vruchten op de grond decoratief vind om mee te nemen.
Lekker overdekt, dus koel, geluncht met de meegenomen broodjes en drinken, en weer in de verhitte bus naar Westpunt, het meest westelijke puntje van het eiland.

Boca tabla (moeilijk voor rollator en rolstoel) en Christoffelpark (te kort tijd) overgeslagen, dus in één ruk door Laguna Beach, een aanrader van dolfijntrainster Lisa voor de snorkelaars. Lisa had geen woord teveel gezegd, ondanks dat wij geen schildpadden gezien hebben. De andere vissen waren ook heel mooi.

Bovendien lekker uitgerust en afgekoeld voor het laatste rukkie naar het diner bij KFC, oftewel Kentucky Fried Chicken. Lekker en genoeg gegeten, maar wat waren we voor het eerst in de twee weken op Curacao blij om buiten te staan, want daarbinnen was het zoooooooo koud van de airco! Ziet er goed uit, hè Joost?

Het laatste deel van de rit naar Lions Dive zowaar in één keer zonder omweg afgelegd. Thuisgekomen de weblogs van de families Croon en Van Abswoude gelezen, en daar gelezen dat die zowat voor ons uit reden met hun huurauto!

Daan's 10e therapiedag

Nou, dat was 'm dan: Daan's laatste therapiedag. We keken er de hele vakantie NIET naar uit, maar je ontkomt er niet aan. Afscheid, veel hugs en tranen, maar ook wel een goed gevoel dat het zo fantastisch verlopen is.
Aan het eind een map met prachtige foto's van de therapie gekregen, plus een dvd en een cd met meer prachtige foto's. Heel mooi om nog veel keren te bekijken.

Omdat Daan gisteren nogal vermoeid na het zwemmen en therapie was, hielden we hem vanmorgen uit het zwembad. Rick had een goed alternatief: zijn PSP (portable spelcomputer). Vol energie zat Daan alle knoppen ervan in te drukken, en zat hij middenin het spel.

De therapie verliep prima. Daan en Eef kwamen lachend met scheerschuim op hun neuzen uit het kantoor. Astrid had dit op Daan's armen en benen gespoten om hem het gevoel ervan op zijn huid te ervaren. Daan vond het lekker.

Ellen en Tom mochten nog één keer op het dock het 2e zwemdeel volgen.

Dit keer in het filmpje: daarvoor wilde Lisa Li-na tijdens de oefeningen op het dock door een gat in een ander bassin laten zwemmen, iets wat ze vaker gedaan had. Helaas was Li-na weer eens boevig, en deed het lekker niet. Ze maakte steeds aanstalten om er doorheen te zwemmen, maar liet zich dan op het laatste moment voor het gat hangen, of zwenkte snel weg.

Daarna het afscheidgedeelte: veel zoenen met Li-na, dolfijntrainster Lisa, therapeut Astrid en assistent Eef, en handjes voor de duitse therapiegenootjes Sven, Lale en Naomi.

Na het ijsje in het CDTC stond daar eindelijk Daan's favoriete golfkarretje voor het appartement, en, na even wachten kwam de Lions Dive bestuurder. Natuurlijk mocht Daan even een rondje met hem rijden, en zelfs sturen!

In het zwembad trok Loes alle kinderen aan. Kasper, de broer van Daan's vriend Charlie, vroeg haar of ze na het avondeten met de auto mee wilde kijken hoe zijn vader ging quad rijden. Dus ging Loes mee.
Bij het ijsje na de rit onthulde de vijfjarige Charlie dat, als hij later groot was, met Loes in één bed wilde slapen. Kijk maar uit, Coen!

Daan's 9e therapiedag

Voor Leny en de andere nachtkijkers: helaas lukt het ons niet om de filmpjes al voor middernacht nederlandse tijd op de weblog te krijgen. Het verkleinen en monteren lukt ons niet voor het avondeten, zodat het zoals nu dan al snel twee uur tot half drie nederlandse nacht wordt.

Vandaag begon de dag met een heerlijke regenbui terwijl we in ons zwembad lagen. Oma zocht bescherming onder de kap van de zonnestoel; Daan, Ellen en Tom lieten de regen in het zwembad over zich heen komen. Zeer on-Nederlands, want het blijft gewoon warm.

Deze therapie mochten de families in delen op en achter het dock plaatsnemen om de kinderen van dichtbij te bewonderen. De foto's werden dit keer door Lisanne genomen; Rick filmde de therapie van begin tot eind met de ouderwetse camera met cassettes.

Tweede fotograaf Tom was er dit keer niet bij, want hij volgde binnen een workshop in het duits over verschillende therapieën in Duitsland en daarbuiten. Zeer leerzaam voor de voortzetting van wat Astrid hier met Daan qua mondmotoriek en ademhaling opgestart heeft.

Daan was deze therapie zeer alert en ontspannen, waardoor alles lukte. Goed zichtbaar op de foto's dit keer is het gebruik van picto's (geplastificeerde eenvoudige plaatjes) waar Daan een oefening uit kiezen kan. Li-na krijgt vervolgens het kaartje dat Daan gekozen heeft in zijn mond, en brengt deze naar de trainster.

Onderweg naar het appartement eindelijk de eerste leguaan op Lions Dive gezien. En als er één over de brug is, zie je meteen de tweede, en later zelfs nog een derde!
Daarna naar Mambo Beach gelopen om souvenirs te kopen. Terwijl we voor het podium stonden, brak er opnieuw een hoosbui los, waarop het hele strand wegrende om te schuilen. Tom ging bij het radiostation Dolfijn FM binnen om er een T-shirt voor Daan te kopen, maar helaas hadden ze zijn maat niet.

In het filmpje een spontane kleine dance party, en het waarschijnlijk laatste optreden van Jort, de opblaasrups. Daan volgde alles vanaf het balkon met oma's camera.

Ook nog een foto van Rick's succes. Het is hem gelukt om een hier gevonden kokosnoot met een keukenmes te klieven, en wat van de kokos te eten.

Daan's 8e therapiedag

Vandaag gaat het verslag over vriendschap, en dus het liedje onder de film ook.

Deze keer eindelijk een foto van opa's grote vriend, de bijna met pensioen gaande CDTC bewaker Cedric Martina. Een man die altijd vriendelijk voor iedereen is, maar vooral voor opa. Elke keer bewaakt hij zijn plastic kuipstoel, zodat opa wanneer hij naar therapie gaat en weer terugkomt, daar op mag zitten. Hij maakt altijd even tijd voor een genoeglijk praatje, en is altijd goedlachs.

Daarna weer genoten van de vriendschap van Li-na en Daan. Al blijft Li-na af en toe een boefje, wat je ook op een van de foto's in het filmpje ziet. Dolfijntrainster Lisa was met Li-na bezig terwijl Astrid met Daan oefeningen op het dock deed. Plotseling was Li-na verdwenen om achterin het bassin met een vriendje op te duiken. Toen Li-na niet op Lisa's fluitje reageerde, ging Lisa daarop van het dock af, en kwam pas terug toen Li-na enkele malen zielig langs het dock zwom, op zoek naar haar trainster. Ook toen nog negeerde Lisa haar, net zo lang tot het Li-na duidelijk was dat dit soort spelletjes toch echt niet mochten.

Ook zie je in het filmpje een bijna-aanvaring met Naomi met dolfijn Mateo, die Daan niet ongemerkt passeren kan zonder geaaid te worden.

Een ander boefje is onze Loes. Altijd in om iedereen te plagen, zo ook vandaag. Met een stift beschilderde ze tijdens het wachten op een afgedroogde Daan haar oma, en later de anderen.


Na de therapie was het afkoelen in het zwembad. En daar was ook Daan's grote vriend Charlie. Beiden vinden het heerlijk met elkaar te spelen. Vandaar dat een foto van Charlie met Daan hier niet mag ontbreken.

In het zwembad liggend zag Tom op het balkon naast ons de net met het vliegtuig gearriveerde familie Van Abswoude.
Deze vrienden van de familie Croon starten maandag met de dolfijntherapie van hun zoon Marc. Uiteraard even kennisgemaakt.

Daan's 7e therapiedag

Dit bericht willen we beginnen met allen te danken die onze weblog lezen, en daarbij vooral diegenen die reakties achterlaten. Deze berichtjes, hoe klein ook, lezen we dagelijks met veel plezier. Steeds weer een verrassing wie er nu reageert, en wat voor weer het in Nederland is (dank je Mo).

Vanmorgen om 11.00 uur hadden Ellen en Tom een gesprek met logopediste Maike over mondmotoriek en neus- en mondademhaling. Alhoewel duitse, sprak Maike in perfect Nederlands over de mogelijkheden die er zijn om thuis en op school basisoefeningen met Daan te doen om zijn ademhaling, blazen, zuigen en kussen te verbeteren. We hebben met Maike afgesproken om met Daan's logopediste op Heliomare hieraan te gaan werken, de oefeningen op school thuis voort te zetten, en regelmatig overleg met elkaar hierover te hebben. Het was een zeer waardevol gesprek.

's Middags de zevende therapie alweer. In het gesprek achteraf bevestigde Astrid ons gevoel dat Daan dit keer zeer gedreven en geconcentreerd meedeed (gisteren was hij vermoeid). Waarschijnlijk ook omdat zijn ontlasting eindelijk weer op gang is gekomen, iets wat hem letterlijk dwars kan zitten.
In het filmpje dit keer het apporteren van een stukje zeewier dat de dolfijntrainster met Li-na oefent terwijl Astrid op het dock oefeningen met Daan doet, en het moment dat Astrid in het water zakt om de wateroefeningen te doen. Hierbij duwt Daan Astrid op haar rug het water in. Hij moet hier altijd enorm om lachen, en de therapeuten ook natuurlijk.

Dat de boog bij het publiek niet altijd gespannen staat, zie je hieronder. Loes toont ons de juiste manier van een zonnebril dragen, en samen met Lisanne waar je een pepermuntje zoal in kunt stoppen.

Om 16.00 uur, na de therapie, reden we weer naar Dolphin Suites om een nieuwe poging met Matthias te wagen met de Brucker Biofeedback methode. Daan's therapeute Astrid was mee om Matthias te helpen bij het aanbrengen van de stickers op Daan's been. Dit hielp, want met enig aanmoedigen kregen we de stickers en electroden op Daan's been, zodat de behandeling kon beginnen. Matthias vroeg aan Daan om de tenen van zijn been op te heffen. Des te beter dit lukte, des te hoger kwam de grafiek op het beeldscherm van de aangesloten computer. Later werd hier nog geluid aan toegevoegd, dat aanhield bij Daan's inspanning.
Helaas moest Matthias Daan's voortdurende bewegen (dat bij zijn ziekte hoort) intomen om de oefening leesbaar en succesvol te maken. Dit is nu net iets wat Daan niet leuk vindt, dus duurde deze sessie niet al te lang. Ook wilde Matthias Daan nog niet vermoeien met een tweede serie stickers aan de achterkant van zijn been, nodig voor de signalering van de andere spiergroep die hij bij deze oefening wilde meten. Wel wil Matthias Daan graag nog een keer zien, dus hebben we voor donderdagmiddag een nieuwe afspraak gemaakt.

De drie stickers mochten zelfs nog blijven zitten tot de anderen van het gezin deze hadden gezien, en Daan hadden gefeliciteerd met zijn prestatie.
Daarna geprobeerd chips op het balkon te eten, terwijl de wind net zo hard probeerde deze van de schaal te blazen. Dat eet best moeilijk!

Daan's 6e therapiedag

Vanmorgen heeft Tom voordat hij de brute bus naar Budget Cars terugbracht, eerst nog met opa en oma boodschappen bij Vreugdenhil gedaan.
Daarna naar het CDTC, waar Loes, Rick en Lisanne met de kleinere broertjes en zusjes mee mochten snorkelen rond de boot met het onderwateruitzicht op de daar rondzwemmende roggen, haaien, schildpadden en verschillende soorten kleine en grote vissen.

Omdat Astrid morgen tijd heeft, en het zowel ons als haar gelukt was Daan een sticker op zijn been te plakken, heeft ze morgen na de therapie opnieuw een afspraak bij Matthias gemaakt voor de Brucker biofeedback methode.
Voordat Daan op het dock of in het water therapie met Li-na heeft, krijgt hij binnen eerst een half uur therapie. Dit keer draaide Astrid een bandje met dierengeluiden af, en toonde ze Daan steeds twee kaartjes met dierenfoto's, waarvan Daan het dier moest aanwijzen dat bij het geluid hoorde. 9 van de 10 geluiden had hij goed.
Ook wilde Daan een electrodesticker op zijn been als hij die aan ons en Li-na mocht laten zien, als hij er op het dock dan maar af ging.

In het water ging Astrid verder met de vaste onderdelen en spelletjes, vandaar maar één filmpje hierover. Op het dock masseerde Astrid Daan's mond en wang met de gezichtsmassagestaaf (in één keer goed blind met tien vingers getypt).
Ook gaf ze Daan drie kaartjes te zien, waarvan er steeds twee bij elkaar hoorden. Als ze deze voor zijn ogen hield, scoorde Daan steeds, maar zodra hij de oefening met de kaartjes op de vloer van het dock moest doen, lukte dit hem niet meer. Astrid vond Daan ook best moe deze keer.

Na ons ritueel van een ijsje in het zee-aquarium en een tijdje in het zwembad was Daan's eet- en drinklust echter weer gewekt, en ging hij weer vrolijk zijn bed in.

's Avonds met de oudjes de Zoovenirs aflevering van afgelopen zondag gezien. Wat een prachtige hoofdrollen voor Dion en Jordy Croon, vader en grote broer van Daan's klasgenoot Kevin, die dit voorjaar dolfijntherapie heeft gevolgd. Jullie staan er fantastisch op, mannen!
Ook de geboorte van de dolfijn was adembenemend mooi.

de struisvogelfarm

Vandaag op tijd met zijn allen de brute bus 2 in, op weg naar de kruidentuin van Dinah Veeris. Toen we na een echte rondrit over zandwegen uiteindelijk toch voor de tuin uitkwamen, bleek die niet open. Daarna dan maar meteen naar de struisvogelfarm, even verderop. En wie kwamen we daar tegen: Daan's therapeut Astrid, die haar neefjes het eiland liet zien. Samen werden we in een overdekte landwagen rondgeleid over de farm. We konden de struisvogels voeren en een ei voelen en er op staan. Daarna nog een rondrit door de wijk Jan Thiel, om er de prachtige huizen te bewonderen. Bij Lions Dive aangekomen, meteen in het zwembad, waar Daan lekker van opknapte. 's Avonds gezellig en heerlijk in Hemingway gegeten, en nog even nagezeten bij de muziek van de huisband. Monique, Dion en Mo: helaas lag iedereen vanavond voor pampus hier, en kijken we de aflevering van Zoovenirs van vanavond morgen maar. Voor iedereen die deze week op vakantie gaat of is: ook een fijne vakantie gewenst!

family swim en de brute bussen 11 juli

Spannende dag vandaag, want de family swim stond op het programma. Eerst nog even afkoelen in ons zalige zwembad. Opnieuw kreeg Daan gezelschap van de 5-jarige Charlie, en mocht hij zelfs zijn zwemvliezen uitproberen.
Om 11.00 uur werden Tom en Rick bij de receptie opgehaald door iemand van Budget Car Rental. Bij het Avila hotel even verderop konden we een Toyota Hi-Ace van met plaats voor 12 personen meenemen. Deze werd ter plekke tot "de brute bus" omgedoopt. Rick kon het niet laten het inparkeren onder het raam voor zijn rekening te nemen, alhoewel je hier pas op je 23e een huurauto mag besturen.

De family swim bleek alleen voor echte broertjes, zusjes en ouders. Alhoewel eerder beloofd, ging Ellen daarom niet mee en gaf haar plekje aan Lisanne. Loes, Lisanne en Rick hadden een heerlijke tijd in het water, en oma, Ellen en Tom mochten op het dock aaien en zoenen met Li-na. De tranen stroomden weer rijkelijk, ook bij Daan, die het zeer oneerlijk vond dat hij niet mocht zwemmen en aaien met ZIJN Li-na.

Daarna togen we met de brute bus naar Willemstad, waar we eerst de mega-Albert Heijn opzochten om te zien tot hoe laat die open was (elke dag van 8.00 tot 20.00 uur dus). Daarna even verderop naar de Tamanacostraat in de wijk Biesheuvel, waar Lisanne in het één-na-laatste huis rechts zou zijn verwekt. Klopt het Emmy en Geert?
Toen naar Hato airport, waar we bij Budget Car Rental moesten melden dat de schuifdeur van de brute bus niet op slot ging. Dit vond de medewerker ook, en hij wisselde de bus meteen om voor een donkergroene van hetzelfde model: de brute bus 2 dus.
Alle familie, rolstoel, rollator en zwemtassen overgezet en weer verder westelijk, naar Kaap Sint Marie, na een jungletocht voorbij het flamingoreservaat en het dorpje St.Willibrordus (een tip van dolfijnentrainster Lisa).

Even lekker gezwommen en gesnorkeld en daarna weer terug via Albert Heijn naar Lions Dive. Daarbij twee keer over de hoge autobrug van Punda naar Otrabanda, omdat die zo'n fantastisch uitzicht in het donker biedt.

Zoals je op de linker foto van Daan zien kunt, was hij al aardig moe. We hebben hem dan ook nog tijdens het avondeten naar bed gebracht, waar hij direkt in slaap viel.

Morgen gaan we met de brute bus 2 naar de kruidentuin van Dinah Veeris en de struisvogelfarm. Uiteraard zullen we hierbij de andere mooie plekken op de oostkant van het eiland zeker bezoeken.

Daan's 5e therapiedag

Vandaag alweer de laatste therapiedag van de eerste week. Wat gaat het toch snel!

Terwijl Ellen en oma boodschappen deden bij supermarkt Vreugdenhil, zwommen Daan en Tom in de stromende regen in het zwembad.

Deze keer mochten we in kleine groepjes vlak achter het dock de therapie volgen. Dit was nog mooier dan van waar we het tot nu toe konden zien.


Bij het masseren van zijn benen op het dock, nam Daan de staaf over, en begon hij zelf zijn benen te masseren. Toen Astrid de staaf door een bal verving, en Daan die te pakken kreeg, maakte hij de beweging die naar Li-na te gaan gooien om mee te spelen. In het eerste filmpje zie je Astrid's leuke reaktie.

Naast de vaste onderdelen in het water als de benen op Li-na's buik, op zijn rug op Li-na's buik, zoenen met dichte lippen en een paar spelletjes, deed Daan ook een leuk spel met een klittenbandbatje en bal op het dock. Zie het tweede filmpje.

Daarna een ijsje in het Sea Aquarium, die echter zo snel smolten, dat de tafel onder het waterijs zat. Een brutaal vogeltje durfde dit in ons gezelschap op te pikken.

Daan was moe en had trek. Een stapel chipjes voor hem op tafel verdween in recordtempo in zijn mond.

Vanavond onder muziek vanuit het restaurantje langs het zwembad, dus vanonder het balkon, een cocktail gedronken en toen onder zeil. Morgen staat de family swim met Li-na op de agenda, dus er moet uitgerust worden!

Ayo!

Daan's 4e therapiedag

Net zo leuk als het blijkbaar voor jullie is te lezen wat we meegemaakt hebben, zijn wij bij het ontbijt ook nieuwsgierig naar wat jullie er van vinden. Het doet ons veel plezier zoveel reakties te ontvangen. Ook de korte berichtjes stellen we zeer op prijs!

Vanmorgen zijn we met de gele badlakens naar Lions Dive Beach getrokken, om daar onder de palmen op houten stretchers met kussens te gaan liggen, met uitzicht op strand en oceaan. Daan in het zand en water, Loes, Rick, Lisanne langs de oceaankant van de golfbrekers snorkelend.









Bij ons afdakje langs het dock aangekomen, bleek Li-na nog niet beschikbaar. Twee Sea Aquarium dolfijntrainers waren bezig hun twee "showdolfijnen" uit het therapiegedeelte te krijgen. Deze twee hadden tussen de therapieën door daar even mogen spelen, maar waren er met geen mogelijkheid uit te krijgen, omdat ze met de therapiedolfijnen Li-na en Papito wilden blijven spelen. Op een bepaald moment had Daan drie dolfijnen aan zijn dock, die om het hardst met de spelletjes meededen. Door ze als trainer te negeren of boos aan te kijken, en ze vooral niet te belonen, lukte het uiteindelijk ze in een ander bassin te krijgen.

Astrid probeert Daan elke dag weer met zijn benen over Li-na's buik te laten drijven, om hem rust in zijn lijf te geven. Dit lukt steeds beter. In de filmpjes vandaag kun je meebeleven dat Daan zelfs op zijn rug met zijn achterhoofd in het water zich door Li-na op haar buik durfde te laten voorttrekken. Een heel mooi plaatje!

Ook Astrid was weer bijzonder te spreken over Daan.

Na de therapie trokken we naar hotel Dolphin Suites, waar we met therapeut Matthias, Daan met de Brucker biofeedback methode wilden laten kennismaken. Matthias vroeg Daan in het nederlands welk lichaamsdeel hij wilde laten testen, en Daan gaf perfect aan dat hij dat op zijn rechterarm wilde. Toen Matthias echter de plakkertjes wilde bevestigen voor de electrodes, gaf Daan steeds maar weer aan dat hij dat toch echt niet wilde. Matthias probeerde Daan heel lief te overtuigen dat het spelen met de computer dan niet kon doorgaan, maar Daan bleef stellig nee schudden. We hebben plakkertjes mee naar huis genomen, en zullen Matthias maandag aangeven of Daan het misschien dan alsnog wil proberen.

Morgen de laatste therapie van deze week. Rick, Loes en Lisanne gaan snorkelen rond de boot van het CDTC, waar ze haaien en schildpadden van dichtbij kunnen zien. Zaterdagmiddag 13.30 uur gaan Ellen, Loes, Lisanne en Rick aan de family swim met Li-na deelnemen, en 11.00 uur die dag haalt Tom een huurbusje op, waarmee we tot maandag 11.00 uur het eiland kunnen verkennen. Dat worden vast mooie plaatjes!

Hopelijk krijgen jullie in Nederland binnenkort ook weer wat zonneschijn. De tekst van het liedje in het filmpje van gisteren was niet onaardig bedoeld...

Liefs van de eilandgangers

Daan's derde therapiedag

Het zwembad lokte vanmorgen, dus met zijn allen erin! Oma kreeg een spoedcursus snorkelen van Rick, waar het gezien haar reaktie bij blijft.
Ellen zocht de rust en het uitzicht op, en Daan vermaakte zich met oma in het warme kinderbad.










Daarna heeft Rick met de huispapegaai Kiki gespeeld. Kiki heeft alle pukkeltjes in Rick's nek uitgepikt. Deskundige hulp was wel nodig om haar weer in haar huisje te krijgen.

Na de lunch in het appartement Daan in zijn wetsuit gehesen, zodat hij op het CDTC meer tijd voor therapie had. Binnen opnieuw gestart met memory, en buiten op het dock en in het water voortgebouwd op de oefeningen van gisteren en de eerste dag.

Uiteraard is er altijd tijd om Li-na kunstjes te laten vertonen. Zonder dat de trainster het zegt, zoekt Li-na daar altijd minstens één keer ons op, waarop we haar altijd belonen met een luid applaus.
Ook nu weer was Astrid zeer tevreden over Daan's inzet bij alle oefeningen. Daarbij is hij gefascineerd door Li-na, zodat Astrid hem soms tot rust moet manen. Hij hoort en ziet alleen Li-na nog maar.

Daan was aardig moe, zodat hij daarna even een hanguurtje had. Hierbij werd Jort de opblaasrups ook niet vergeten. Na de pannenkoeken op tijd naar bed, want morgen dubbele therapie, namelijk om 16.00 uur nog de proefsessie Brucker biofeedback met fysiotherapeut Matthias. De ouderen gaan er vanavond ook op tijd in. Het warme weer maakt je toch wel slaperig.

Daan's 2e therapiedag

Bedankt voor de lieve reakties op Daan's inderdaad voor ons ook overweldigende en emotionele eerste therapiedag.

Vanmorgen zijn oma en opa, Rick en Lisanne, Loes en Tom naar Willemstad gegaan. We hebben alle toeristenstraten doorgelopen, zijn langs de drijvende markt met fruitstalletjes en boten met versgevangen vis in Punda gelopen, over de pontjesbrug naar Otrabanda, en hebben daar in Ellen's favoriete supermarkt brood gekocht.

We waren mooi op tijd terug voor de therapie. Daan en Ellen waren thuisgebleven en hadden daar van elkaar en het zwembad genoten.

Tom en Ellen hebben eerst een workshop bijgewoond van Matthias over de Brucker biofeedback methode. Deze probeert met behulp van sensoren en een computerprogramma kinderen te stimuleren bepaalde spieren in- of te ontspannen die tot nu toe geblokkeerd blijven. Als dit lukt, wordt dit op het computerscherm voor de kinderen zichtbaar, en is dan een stimulans om te ontwikkelen. Donderdag na de therapie krijgt Daan zijn proefsessie met Matthias om te zien of dit wat voor hem is.

Daarna direkt naar dock 1, waar Daan en Li-na al weer druk bezig met elkaar waren. Ook nu weer stormde Daan meteen enthousiast op Li-na af, wat zo goed is om te zien. Astrid liet Daan in het water met zijn benen ontspannen op Li-na's buik of rug meesurfen, ze voelde dat Daan's lijf ontspande en rust kreeg.

Op het dock ging ze verder met de mondmotoriek, het puntje van zijn tong aanraken, en rond zijn mond trillen. Ook vond Daan de spiegel weer leuk, waarmee Astrid Daan zich bewust van zijn mondbewegingen probeert te maken. Ze zag hem al een beetje zijn tong uitsteken. Toppie! Door met een kwastje en een hard borsteltje Daan's benen te masseren, bracht Astrid Daan tot rust op het dock, terwijl hij lekker in de armen van Eef lag.

In de nabespreking kwam naar voren dat ons toppertje veel inzet en enthousiasme toont, overal voor in is en de opdrachtjes goed begrijpt en uitvoert.

Toen nog een ijsje in het Sea Aquarium gegeten en de zeeleeuwenshow gezien. Daarna naar het happy hour in het Dolphin Suites hotel, waar we kennis maakten met alle CDTC therapeuten en de andere 15 -alleen maar Duitse- gezinnen die deze twee weken therapie volgen. Daan had voornamelijk aandacht voor Lale, een vijfjarig duits meisje dat gelijktijdig met Daan therapie heeft. Een nieuwe liefde?
We kregen nog een rondleiding door een suite en de studio van Dolphin Suites, een mooi en modern hotel.

Met veel plezier kijken we uit naar morgen, na weer zo'n bijzondere dag met veel mooie momenten.