Daan's 7e therapiedag

Dit bericht willen we beginnen met allen te danken die onze weblog lezen, en daarbij vooral diegenen die reakties achterlaten. Deze berichtjes, hoe klein ook, lezen we dagelijks met veel plezier. Steeds weer een verrassing wie er nu reageert, en wat voor weer het in Nederland is (dank je Mo).

Vanmorgen om 11.00 uur hadden Ellen en Tom een gesprek met logopediste Maike over mondmotoriek en neus- en mondademhaling. Alhoewel duitse, sprak Maike in perfect Nederlands over de mogelijkheden die er zijn om thuis en op school basisoefeningen met Daan te doen om zijn ademhaling, blazen, zuigen en kussen te verbeteren. We hebben met Maike afgesproken om met Daan's logopediste op Heliomare hieraan te gaan werken, de oefeningen op school thuis voort te zetten, en regelmatig overleg met elkaar hierover te hebben. Het was een zeer waardevol gesprek.

's Middags de zevende therapie alweer. In het gesprek achteraf bevestigde Astrid ons gevoel dat Daan dit keer zeer gedreven en geconcentreerd meedeed (gisteren was hij vermoeid). Waarschijnlijk ook omdat zijn ontlasting eindelijk weer op gang is gekomen, iets wat hem letterlijk dwars kan zitten.
In het filmpje dit keer het apporteren van een stukje zeewier dat de dolfijntrainster met Li-na oefent terwijl Astrid op het dock oefeningen met Daan doet, en het moment dat Astrid in het water zakt om de wateroefeningen te doen. Hierbij duwt Daan Astrid op haar rug het water in. Hij moet hier altijd enorm om lachen, en de therapeuten ook natuurlijk.

Dat de boog bij het publiek niet altijd gespannen staat, zie je hieronder. Loes toont ons de juiste manier van een zonnebril dragen, en samen met Lisanne waar je een pepermuntje zoal in kunt stoppen.

Om 16.00 uur, na de therapie, reden we weer naar Dolphin Suites om een nieuwe poging met Matthias te wagen met de Brucker Biofeedback methode. Daan's therapeute Astrid was mee om Matthias te helpen bij het aanbrengen van de stickers op Daan's been. Dit hielp, want met enig aanmoedigen kregen we de stickers en electroden op Daan's been, zodat de behandeling kon beginnen. Matthias vroeg aan Daan om de tenen van zijn been op te heffen. Des te beter dit lukte, des te hoger kwam de grafiek op het beeldscherm van de aangesloten computer. Later werd hier nog geluid aan toegevoegd, dat aanhield bij Daan's inspanning.
Helaas moest Matthias Daan's voortdurende bewegen (dat bij zijn ziekte hoort) intomen om de oefening leesbaar en succesvol te maken. Dit is nu net iets wat Daan niet leuk vindt, dus duurde deze sessie niet al te lang. Ook wilde Matthias Daan nog niet vermoeien met een tweede serie stickers aan de achterkant van zijn been, nodig voor de signalering van de andere spiergroep die hij bij deze oefening wilde meten. Wel wil Matthias Daan graag nog een keer zien, dus hebben we voor donderdagmiddag een nieuwe afspraak gemaakt.

De drie stickers mochten zelfs nog blijven zitten tot de anderen van het gezin deze hadden gezien, en Daan hadden gefeliciteerd met zijn prestatie.
Daarna geprobeerd chips op het balkon te eten, terwijl de wind net zo hard probeerde deze van de schaal te blazen. Dat eet best moeilijk!