tocht met brute bus 3

Dit bericht moet beginnen met een rectificatie van ons bericht van gisteren. Charlie wilde niet met Loes in één bed slapen, maar ze hadden samen afgesproken dat ze later samen in een band zouden spelen, omdat ze nu steeds zo leuk Rosanne samen kunnen zingen. Charlie en Kasper hebben bovendien quad gereden, en niet hun vader. Hoe fout kun je als vader naar je dochter luisteren!!

Genoeg door het stof gegaan: vandaag hadden we een nieuwe brute bus gehuurd, de derde Toyota Hi-Ace, en alweer een ander model en kleur.

Nog voor 11 uur vertrokken we zuidoostelijk richting Jan Thiel beach, waar bij het Zanzibar restaurant deze week een griend (een grote dolfijn) verzwakt was aangespoeld, en continue afgeschermd, verzorgd en bewaakt werd door dolfijntrainers van het CDTC. De witte kleur op zijn/haar rug is niet natuurlijk, maar zinkzalf tegen de beschadigingen van de stranding. We hebben fors gedoneerd om het arme beessie wat extra visjes te geven, want het ging niet goed met hem/haar.

Daarna noordelijk, dus naar het oosten van het eiland, over de weg naar Fuik, naar de kruidentuin van Dinah Veeris, die vandaag wel open was. Alleen was op zaterdag de gids niet beschikbaar, dus kregen we elk een papiertje met de uitleg bij de nummers, en werden we zelf in de tuin losgelaten. Ook leuk, vooral als je alle vruchten op de grond decoratief vind om mee te nemen.
Lekker overdekt, dus koel, geluncht met de meegenomen broodjes en drinken, en weer in de verhitte bus naar Westpunt, het meest westelijke puntje van het eiland.

Boca tabla (moeilijk voor rollator en rolstoel) en Christoffelpark (te kort tijd) overgeslagen, dus in één ruk door Laguna Beach, een aanrader van dolfijntrainster Lisa voor de snorkelaars. Lisa had geen woord teveel gezegd, ondanks dat wij geen schildpadden gezien hebben. De andere vissen waren ook heel mooi.

Bovendien lekker uitgerust en afgekoeld voor het laatste rukkie naar het diner bij KFC, oftewel Kentucky Fried Chicken. Lekker en genoeg gegeten, maar wat waren we voor het eerst in de twee weken op Curacao blij om buiten te staan, want daarbinnen was het zoooooooo koud van de airco! Ziet er goed uit, hè Joost?

Het laatste deel van de rit naar Lions Dive zowaar in één keer zonder omweg afgelegd. Thuisgekomen de weblogs van de families Croon en Van Abswoude gelezen, en daar gelezen dat die zowat voor ons uit reden met hun huurauto!