therapiedag negen

Hallo lieverds,

Vanmiddag alweer de negende en voorlaatste therapiedag. Niemand van de ouders durft het woord laatste hardop uit te spreken, maar desondanks gaat het toch gebeuren.
Omdat de eersten dit weekeinde al weer naar huis vliegen, vieren we vrijdagmiddag na de therapie met een man of dertig bij Hemingway met een afscheidsborrel de fantastische twee weken die we samen hebben gehad. Deze band hebben wij in ieder geval vier jaar geleden bij de vorige therapie gemist.

Daan's therapie binnen bestond uit oefeningen met een grote bal, waarop hij op zijn buik gelegen, zich uit liggende stand omhoog moest duwen. Ook mocht Daan met knijpers picto's voor de dolfijntherapie aan een waslijn bevestigen. Handmotorisch niet gemakkelijk, maar wie Daan kent, weet dat hij niet stopte voordat hij het voor elkaar had.

De ouders mochten vandaag achter het dock plaatsnemen. Milan en Babette zwommen vanaf het alternatieve dock met andere dolfijnen; Lars en Daan zwommen vanaf hun vaste dock met Bonny en Papito.
Therapiedolfijn Nubia zwom vrij in het bassin rond, maar vond het vandaag leuk om Papito te plagen. Ze zwom om hem heen, pakte zijn bal af, en probeerde ook vis bij trainster Romy te krijgen.
Bewonderenswaardig rustig bleef Papito hier echter onder; hij deed wat Romy hem vroeg, en liet zich nauwelijks afleiden of uit de tent lokken.

Onze kinderen en Lars zijn ouders en broer Jesper hadden plaatsgenomen in de loge aan het eind van de rij docks.
Als je niet beter wist, zou je denken dat ze zo bordjes met de score omhoog gaan houden.



Het jetski avontuur was onvergetelijk en spectaculair. Zie maar in de fotoserie.
De serie bevat ook weer drie inzendingen van Jan-Willem, te herkennen aan de zwarte banden onder en boven.
De muziek is Eclipse Blue van Nosaj Thing, de keuze van Coen.
Klik hier voor de foto's

Tot morgen!
Tom Ellen Rick Loes Coen Daan