nog ff genieten van al dat moois........

Hallo lieverds,

De dag begon rustig met een overval op een juwelier door twee man. Ze ontsnapten per motor, en werden achterna gezeten door de politie. Een schietpartij volgde in het bos achter Dolphin Suites, wat klonk alsof het naast onze deur gebeurde.
Daarna is de politie met twee helicopters van de Coast Guard laag boven Lions Dive en Kontiki blijven rondcirkelen, en op de radio hoorde Coen dat één van de twee overvallers opgepakt was.

Ondertussen genoten wij nog even in dat prachtige zwembad onder onze veranda. Elke keer weer een genot!



Vanavond op tijd naar restaurant El Mexicano, het eerste open restaurant op de eerste verdieping van de boulevard van Mambo Beach.
Daar kwamen we Babette en haar familie tegen, dus bijgepraat en afscheid genomen.



Bij El Mexicano heerlijk, gezellig en betaalbaar gegeten, echt een aanrader!



Morgen, donderdag, worden we om 14.30 uur naar Hato Airport gebracht, om om 18.00 uur te vliegen.
Rond 11.00 uur de dag erop, vrijdag dus, landt het vliegtuig op Schiphol en zit de vakantie er op. Zo jammer!

De Heuze Strijders enorm bedankt voor het mogelijk maken van de therapie en de vakantie, Tom's collega's in Enkhuizen, en Jeanne, Beth en Jim in de USA voor het geld voor het diner met Ramon Beuk, Ricarda en Nathan voor de therapie, en de families van Babette, Lars en Milan voor de prachttijd hier.
En zeker ook iedereen die tijd heeft genomen om deze weblog te lezen en soms te reageren.

Veel liefs en tot snel ziens,
Daan Loes Coen Rick Ellen Tom

Klein Curacao

Lieve lezers,

Vanmorgen ging ook op dit tropische vakantieadres de wekker om 06.15 uur af.
De hoop dat Daan door de geluiden van opstaan, douchen en aankleden heen zou slapen, bleek ijdel.
Hij was dan ook wat duf vandaag en wilde na het eten graag naar bed.

Wel hadden Daan en Tom een leuk dagje samen. Tom had een mannetje van Lions Dive geregeld om Daan over de te steile afdalingen naar het Sea Aquarium te brengen. Daar hebben Nathan en Ricarda met Daan geposeerd, omdat we die foto bij het afscheid vergeten waren te nemen.


Nathan had rond de middag geen therapie, en liep gezellig met Daan en Tom een uurtje door het Sea Aquarium. Daan is gek op het met zijn handen door het water maaien, en wat hij tegenkomt, eruit halen (stenen, schelpen, zeekomkommers, zeeëgels). Ook kreeg hij van de gids een visje om aan de andere vissen te voeren.


Natuurlijk hoefde voor dit uitje de wekker niet gezet te worden.
Rick vertelt:

Op de planning voor ons: Ellen, Loes, Coen en Rick stond vandaag een dagje Klein Curacao met een catamaran.
Om 7 uur werden de vroege vogels opgehaald met een busje om naar Caracasbaai gebracht te worden. Daar stapten we al gauw op de boot om vervolgens de woelige zee te trotseren met een broodje en een bakkie koffie in de hand. Volgens de crew van de catamaran was het handig om buiten aan de railing te gaan staan als je niet zeeziek wilde worden, alleen daar was een nat shirt niet te vermijden.

Na 1,5 uur varen kwamen we aan op een écht Bounty-eiland. Een hagelwit strand, blauwe zee en een paar strandhutjes. Na even uitrusten, snorkels gepakt en gezwommen met schildpadden. Een super ervaring!

Tussen de middag genoten we op de boot van een heerlijke BBQ met allerlei salades en lekker vlees. Met een volle buik gingen Ellen, Coen en Rick op expeditie over het eiland, terwijl Loes een tukje deed en ging zonnebaden. Daar zagen we twee gestrande boten en een oude vuurtoren. Op zeil voeren we terug met een cocktail in de hand en vers fruit in de mond. Een erg geslaagde dag!

en weer naar het strand

Goedemorgen,

Vandaag zouden we via het flamingoreservaat van Jan Kok en Sint Willibrordus naar het strand van Daaibooibay.
Vanmorgen kregen we echter twee tips voor nog mooiere stranden, dus wijzigde het plan.

Het eerste strand dat we bezochten was dat van Santa Cruz, vlak onder Playa Lagun, waar we gisteren waren.
Volgens de tipgever lag na een stuk zwemmen van dat strand een grot onder water, waar door de lichtval het water wonderschoon zou zijn, met de mysterieuze naam De Blauwe Kamer.
Eerst moesten we schuilen omdat het voor het eerst overdag begon te regenen. Dat duurde maar een paar minuten.
Ellen, Loes en Rick deden de snorkelspullen aan en zwommen er naar toe. Omdat het echter veel verder bleek dan vanmiddag haalbaar was, liepen ze over land terug naar de plek waar Coen, Daan en Tom zaten te wachten.



De coole kast werd weer gestart en voort ging de reis, naar het strand van Cas Abou. Met zijn spierwitte zand is dit een van de mooiste stranden van Curacao. Mooi schoon was het zeker, maar omdat we de auto weer om 16.30 uur met een volle tank voor het hotel af zouden leveren, hebben we op Cas Abou alleen wat gedronken met wat bitterballen.



Na thuiskomst maakten Ellen en Rick nog een fotoimpressie van de boulevard tussen Lions Dive en het Kontiki hotel, deels Mambo Beach genoemd. Er wordt heel veel leuks gebouwd.



Morgen vroeg op voor de boottocht; hopelijk slaapt Daan er doorheen en kunnen hij en Tom nog even blijven liggen.

Tot de volgende keer.
Liefs,
Coen Loes Ellen Daan Rick Tom

op naar het strand

Beste mensen,

Vandaag was een bijzondere dag. Precies een jaar geleden reden de zeven Heuze Strijders de Marmotte fietstocht voor Gaan voor Daan, met finish op de Alp d'Huez. Wat was dat een prestatie, en wat kijken we met plezier op die dag terug.
Natuurlijk denken we elke dag aan de Strijders, die al dit moois hier immers mogelijk gemaakt hebben.

Vanmorgen namen we eerst afscheid van de familie Den Uil, die om 12.45 uur bij de Dolphin Suites afgehaald werden voor hun vliegtuig terug naar Nederland van 16.00 uur. Zij zijn de eersten van onze groep van vier therapiegezinnen die huiswaarts keren.

Daarna op naar de Westpunt, via de noordwestelijke route, dus langs de natuurparken.
Op de Westpunt gestopt voor het mooie uitzicht.




En verder ging het met de coole kast naar Playa Lagun, het strand dat we nog van onze therapievakantie van 2009 kenden, en waar we toen zo lekker gesnorkeld hadden. Dat klopte nog steeds.
Helaas hadden we een amateurbarbequer achter ons op het strand aan het werk, die eerst zijn toestel door midden brandde voordat het vlees begon te garen, al die tijd gepaard gaande met grote rookwolken, die tussen ons door en over het hele strand trokken, iedereen aan het hoesten makend.



Daarna nog koel boodschappen gedaan bij



Morgen nog één dag de coole kast tot onze beschikking, en dan dinsdag met de catamaran naar Klein Curacao.
Liefs,
Tom Daan Rick Coen Ellen Loes

Struisvogelfarm en tuin Dinah Veeris

Lieve mensen,

The day after begon met het ophalen van de huurauto. Waren we eerst al de familie Den Uil tegengekomen, op weg om hun laatste volle dag op Curacao op het strand door te brengen, bij het regelen van de financiën ontmoetten we Babettes familie, die met een identieke huurauto als de onze op weg naar Punda, Willemstad waren.

Na de brute bus in 2009, moest ook deze minivan een naam krijgen. Brute bus was niet het eerste wat bij ons opkwam. Koelkast kwam dichter in de buurt. Vandaar dat het wel de coole kast zal worden.



Vandaag werd gekozen voor een rondleiding en lunch (alles gemaakt van struisvogelvlees en -eieren) op de struisvogelfarm, daarna een wandeling over de mooie tuin van "kruidenvrouw" Dinah Veeris, met aansluitend een rondrit door een van de villawijken aan de zuidoostkust.

klik hier voor de foto's

Morgen gaan we met de bus naar strandjes aan de zuidwestkust. Hopelijk meer mooie foto's.
Liefs,
Daan Ellen Rick Loes Coen Tom

therapiedag 10 en dus afscheid

Hoi allemaal,

Nou daar wastiedan, de onvermijdelijke laatste therapiedag, en dus verplicht afscheid van alles waar we twee weken zo van hebben genoten: die blije Daan met Papito, de lieve en betrokken Ricarda en Nathan, en de andere mensen van het CDTC.
Uiteraard rolden er tranen, maar die waren ook uit blijdschap dat de therapie weer zo goed verlopen was.

Vandaag werd Daan in de therapiedag geheel met Nivea ingesmeerd. Dit ging gepaard met massage en diepe druk, waarna Daan zelf mocht meehelpen met het uitsmeren. In het water ging het prima; op het dock mocht Daan borstels herkennen zonder te kijken. De harde borstels herkende hij; van de zachte wilde hij niets hebben.

Het afscheid van de andere therapiegezinnen daarna bij Hemingway liep uit op een dansfeest. De kinderen zwommen, de ouders zaten gezellig aan tot het donker werd. Een beregezellige boel!



Klik hier voor de foto's

Morgen met de gehuurde minivan op pad, dus compleet andere plaatjes.
We blijven de blog bijhouden, dus log elke morgen weer in.

Liefs,
Ellen Loes Daan Coen Rick Tom

therapiedag negen

Hallo lieverds,

Vanmiddag alweer de negende en voorlaatste therapiedag. Niemand van de ouders durft het woord laatste hardop uit te spreken, maar desondanks gaat het toch gebeuren.
Omdat de eersten dit weekeinde al weer naar huis vliegen, vieren we vrijdagmiddag na de therapie met een man of dertig bij Hemingway met een afscheidsborrel de fantastische twee weken die we samen hebben gehad. Deze band hebben wij in ieder geval vier jaar geleden bij de vorige therapie gemist.

Daan's therapie binnen bestond uit oefeningen met een grote bal, waarop hij op zijn buik gelegen, zich uit liggende stand omhoog moest duwen. Ook mocht Daan met knijpers picto's voor de dolfijntherapie aan een waslijn bevestigen. Handmotorisch niet gemakkelijk, maar wie Daan kent, weet dat hij niet stopte voordat hij het voor elkaar had.

De ouders mochten vandaag achter het dock plaatsnemen. Milan en Babette zwommen vanaf het alternatieve dock met andere dolfijnen; Lars en Daan zwommen vanaf hun vaste dock met Bonny en Papito.
Therapiedolfijn Nubia zwom vrij in het bassin rond, maar vond het vandaag leuk om Papito te plagen. Ze zwom om hem heen, pakte zijn bal af, en probeerde ook vis bij trainster Romy te krijgen.
Bewonderenswaardig rustig bleef Papito hier echter onder; hij deed wat Romy hem vroeg, en liet zich nauwelijks afleiden of uit de tent lokken.

Onze kinderen en Lars zijn ouders en broer Jesper hadden plaatsgenomen in de loge aan het eind van de rij docks.
Als je niet beter wist, zou je denken dat ze zo bordjes met de score omhoog gaan houden.



Het jetski avontuur was onvergetelijk en spectaculair. Zie maar in de fotoserie.
De serie bevat ook weer drie inzendingen van Jan-Willem, te herkennen aan de zwarte banden onder en boven.
De muziek is Eclipse Blue van Nosaj Thing, de keuze van Coen.
Klik hier voor de foto's

Tot morgen!
Tom Ellen Rick Loes Coen Daan